27 Ağustos 2013 Salı


Yıllar önce bir dekorasyon dergisinde Barış Manço ile eşi Lale Manço Moda'da antikalarla dolu yaşadıkları evlerini okuyucularla paylaşmışlardı. Ve şimdi bu özel ve güzel evi ziyaret etmek, onu anmak ve anlatmak bana hem hüzün verdi hem de keyif.
Hüzünlendim çünkü; ben onunla büyüdüm, şarkılarını mırıldandım. Eminim ki daha söyleyecek sözleri, besteleyecek şarkıları ve gezip bize anlatacak çok yerleri vardı...
Keyif aldım çünkü; Kadıköy Belediyesi'nin öncülüğünde Belediye Başkanı Selami Öztürk'ün desteği ile Müze danışmanı şair ve yazar Sunay Akın'ın, Sahne tasarımcısı Ayhan Doğan'ın ve Türkiye Halk Bankası'nın katkılarıyla Barış Manço ve eserlerine öyle bir sahip çıkılmış ki işte dedim ''Ölmesine müsaade edilmemiş bir sanatçı ! ''

Tabii ki öncelikle ailesinin müzede sergilenmek üzere verdiği Barış Manço'yu özel yapan kişisel eşyaları olmasa böyle anılarla dolu anlamlı bir müze olur muydu acaba ?

Yıllarca Moda denilince akla gelen Barış Manço'nun evi aslında mimari olarak da sıradan bir ev değil. Öncesinde bir İngiliz tarafından özenilerek inşa ettirilmiş bir köşk. Sonrasında Zühtü Paşa'nın torunu Afide Pelin Hanım ev sahipliği yapmış ve en son Barış Manço tarafından satın alınarak, yenilenmiş.



Köşkün bahçesine girdiğiniz an, Onun hala 7 den 77'ye sevildiğini ve hatırlandığını fark ediyorsunuz. Çok kalabalıktı ve Onu hiç görmemiş çocuklar bile ilgiyle dolaşıyorlardı.

Antreye adım atar atmaz kendisin söylediği şarkıyla karşılandığım için olsa gerek sanki hala yaşadıkları bir evdi ve odalardan çıkıverecek gibiydi. Dergide gördüğüm tüm detaylar muhafaza edilmişti. Öyle ki hatta görevliye ''Doğukan, Batıkan buradalar mı ?'' diye soracaktım '! ( Öyle sormadım da ziyarete geliyorlar mı diye sordum ama! )

İsterseniz siz de müzede olduğu gibi  yukarıda koyduğum ''Unutamadım'' şarkısıyla dolaşın evinin içinde, odalarında. Ben gereken yerlerde size eşlik edip, bilgi vereceğim.


Bahçesinde domateeesss, bibeeerrr, patlıcaaanlar duruyordu.


Çok sevdiği piyanosu, özenle ve sabırla biriktirdiği antikaları, ödülleri giriş katında salonda bulunuyor...







Yemek Odası











Bu evin merdivenleri de tabii ki farklı olmalıydı, tıpkı bir piyanonun tuşları gibi...


Üst katta banyo, yatak odası ve misafir yatak odası bulunuyor.







 


Üst katlarda ise oğulları Doğukan ile Batıkan'ın odaları ve yine kişisel eşyaları var.





Bodrum katında şarkılarını dinlerken; kahvenizi içip, hatıra eşya alabileceğiniz güzel bir bahçesi var...







Ayrıca bu katta Belçika'da kendine verilmiş Şövalye ünvanından esinlenerek ''Şövalye Odası'' adını verdiği bir oda bulunuyor...



34 BM 77 plakalı arabası tertemizdi ve Barış Manço gelip binecek gibi bekliyordu.


Anı defterinden çocukların da büyükler kadar Onu hala sevdiği belliydi zaten...Yani ADAM OLACAK ÇOCUKLAR oradaydı !..


Adres derseniz eğer çok kolay; Moda 81300 sokak ya da İstanbulluların tarif ettiği gibi Meşhur Dondurmacı Ali Usta'ya çıkan sokak üzerinde, karşısında kilise bulunan pembe boyalı köşk. Giriş ücreti 3tl, indirimli ücret 1 tl. Pazartesi hariç her gün açık...

Yaşatılmaya çalışılan, unutulmalarına fırsat verilmeyen tüm sanatçıların ve sanatçılarımızın adına açılan müzeler gibi burası için de çok teşekkürler...

Etiketler: , , , , , , , , , , , , ,

17 yorum:

  1. ne kadar anlamlı bir ziyaret olmuş. Layık olduğu şekilde anlattığın için de ayrıca tebrik ediyorum. evet benim gibi bir çoğu için unutulmazlardandır Barış Manço. aynı evindeki 200 yıllık mobilyaları gibi paha biçilemezlerden. umarım yıllarca daha bu sevgi ve saygıyı devam ettirebiliriz. kabri de aynı evi gibi sürekli ziyaretçi alıyor ve her yer resimleriyle ve çiçeklerle donatılmış.
    çok hüzünlendim ve çok mutlu oldum sevgili Petek yüreğine diline sağlık...

    YanıtlaSil
  2. çok çok güzel bir yazı olmuş, bayıldım, hep gitmek istediğim bir yer ilk fırsatta gitmeyi planlıyorum:)
    Barış Manço çocukluğum benim, yüzükleri, şarkıları, bakışı, duruşu...

    YanıtlaSil
  3. Teşekkür ederim Hilal'cim. Gezdiğim birçok yerli yabancı müzeler arasında en etkilendiklerim diyebilirim çünkü çok yakın tarihe kadar tanıdığım, evini dergilerde gördüğüm bir sanatçıydı o...Ama hüzünlendim, tabii. Teşekkürler güzel yorumun için...

    YanıtlaSil
  4. Juliette, sevgili Hilal'e de yazdığım gibi sanki farklı bir yerdi,müze gibi değildi yani.Samimi ve sıcak bir havası var. Çok özenli korunmuş. Senin de eline sağlık güzel yorumların için...

    YanıtlaSil
  5. Evet, çocukluğumuz Barış Manço ile geçti. Onun şarkıları ile büyüdük. O şarkıları ve takılarını kısacası Barış Manço'yu hiç unutmadık. Hepimiz adam olacak çocuktuk. Bu değerli insanın evini gezdiğin için çok şanslısın. Bizleri de bu geziye ortak ettin ve bu harika fotoğrafları, yazıları paylaştın. Çok teşekkürler...

    YanıtlaSil
  6. Onun ,evinin müze oluşu ve yaşatılmaya çalışılması çok sevindirici bir duygu.Küçüklüğümüzün rehberiydi.Türkiye'yi ,Dünya'ya şarkılarıyla tanıttı.Biz de bir parça onunla diğerlerini tanıdık.Sevgilerimle:)

    YanıtlaSil
  7. Çok özel ve güzel bir müze. Çok beğeniyorum. Özellikle bizim gibi Barış Manço şarkılarıyla büyümüş olanların muhakkak ziyaret etmesi gerekir.
    Ellerinize, kaleminize sağlık.

    YanıtlaSil
  8. Şimdi:Beyhude Geçti Yıllar'ı dinliyorum.

    YanıtlaSil
  9. Ne güzel demişsin, Başak ''Hepimiz adam olduk!'' herhalde o değerlerle...Keyifle dolanıp, keyifle paylaştım sizlerle. Teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  10. Bu çaba gerçekten güzel Bahçe perim. O kadar da itinalıydılar ki.Çok çaba sarf etmişler. Teşekkürler...

    YanıtlaSil
  11. Sezer Hanım, teşekkürler. Zaten bizler için farklı anlamı olan bir sanatçıydı!Ama gördüm ki bizim gibi anneler şimdi çocuklarına tanıtıyorlar Onu.Nitekim ben de oğlumu götürdüm ve çok etkilendi detaylardan.Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  12. Oğlum Demir henüz 4 yaşında ama Barış Manço'ya hayran,kısmet olursa onunla gidip gezmek istiyorum burayı,yazınız ve fotoğraflarınızla ben gezmiş kadar oldum zaten,çok güzel anlatmışsınız..Gidip o havayı solumak farklıdır tabii,inşallah en kısa zamanda biz de gider gezeriz..Biz Barış Manço'dan çok şey öğrendik,şimdi çocuklarımıza öğretmeye çalışıyoruz,nurlar içinde yatsın inşallah,sevgiler ( ceren -dmrcrn- )

    YanıtlaSil
  13. bu resimleri bizimle paylaştığınız için teşekkür ederim

    YanıtlaSil
  14. gözlerim doldu bakarken gitmiş kadar oldum guzel post için tesekkurler allah rahmet etsın ve ısıklar içinde uyusun dilerim.

    YanıtlaSil
  15. Teşekkür ederi Müge yorumun için, aynen benim de gözüm doldu gezerken.Işıklar içinde yatsın...

    YanıtlaSil
  16. Günlükçü bayan teşekkür ederim.Ne demek gitme fırsatı olamayanlar için paylaştım.O asla unutulmamış, ne güzel !

    YanıtlaSil
  17. Teşekkürler yorumun için Ceren'cim.Aynen senin şeker oğlun gibi çocuklar vardı, anneleri de heyecanla anlatıyordu onlara.Öyle doğal bir müze-ev olmuş ki,inan yazdığım gibi eşi, çocukları hala o evdeydi sanki. Hatta yatak odalarına girerken, çekinerek girdim !!!

    YanıtlaSil